Esbroutouiro(-regado)
Ononis striata
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Bugrane striée.
Descripcioun :L'esbroutouiro-regado es uno pichoto planto lignouso que trachis dins li tepiero roucaiouso de mountagno. Li fueio an tres fuioun di proun glandoulous. Li dènt dóu fueioun dóu mitan soun mai longo sus li bord (acò ajudo souvènt à lou destria de O. pusilla). Fai de flour jauno un pau regado de rouge, que sèmblon grosso en raport emé la planto. Li dóusso soun longo de 5 à 7 mm amé 2 à 3 grano lisso.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ononis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,0 à 1,3 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 500 à 1800 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Tepiero roucaiouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Mediterrano-Moutagnenco-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ononis striata Gouan, 1773
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988